W ostatnich latach do zabiegów w zakresie skóry, tkanki podskórnej i układu żylnego wprowadza się coraz szerzej nową metodę znieczulenia miejscowego - tumescencyjne znieczulenie nasiękowe (TZN). Polega ono na zastosowaniu dużych ilości zobojętnionych roztworów środków znieczulających w bardzo małych stężeniach. W książce omówiono podstawowe aspekty farmakologiczne i kliniczne dotyczące tego rodzaju znieczulenia. Tumescencyjne znieczulenie nasiękowe stosowane jest przez autorów od 1999 roku. Wykonano z jego zastosowaniem 278 zabiegów operacyjnych. Między innymi wykonywano rozległe resekcje skóry i tkanki podskórnej, rekonstrukcje ubytków powłok, odsysanie tkanki tłuszczowej, dermabrazje, operacje w nadmiernej potliwości pach, czy w trądziku odwróconym. Podczas wykonywanych operacji nie stwierdzono obiektywnych objawów niepożądanych składników roztworu znieczulającego TZN, operacje oceniono jako bezpieczne i dobrze tolerowane przez pacjentów.
1. GENEZA, ROZWÓJ I ZNACZENIE TUMESCENCYJNEGO ZNIECZULENIA NASIĘKOWEGO (TZN) W PRAKTYCE MEDYCZNEJ
1.1. Wprowadzenie
1.2. Rozwój metod tumescencyjnego znieczulenia nasiękowego
1.3. Metody wykonywania tumescencyjnego znieczulenia nasiękowego
1.4. Rodzaje zabiegów operacyjnych, w których opisywano stosowanie tumescencyjnego znieczulenia nasiękowego
1.5. Zalety tumescencyjnego znieczulenia nasiękowego
1.6. Ograniczenia i wady tumescencyjnego znieczulenia nasiękowego
1.7. Ryzyko śmierci i ciężkich powikłań związane z odsysaniem tkanki tłuszczowej i innymi zabiegami z zakresu chirurgii kosmetycznej
1.8. Dodatkowe formy znieczulenia ogólnego stosowane w zabiegach ze znieczuleniem tumescencyjnym
1.9. Porównanie cech tumescencyjnego znieczulenia nasiękowego i znieczulenia ogólnego 1.10. Farmakologiczna charakterystyka składników roztworu do tumescencyjnego znieczulenia nasiękowego
2. PRZEDMIOT I CELE WŁASNYCH DOŚWIADCZEŃ KLINICZNYCH I BADAŃ FARMAKOKINETYCZNYCH Z ZASTOSOWANIEM TUMESCENCYJNEGO ZNIECZULENIA NASIĘKOWEGO
3. MATERIAŁ I METODY WŁASNYCH DOŚWIADCZEŃ KLINICZNYCH ORAZ BADAŃ FARMAKOKINETYCZNYCH W TZN
3.1. Materiał kliniczny i rodzaje zabiegów, w których autorzy stosowali TZN
3.2. Metody zastosowane we własnych doświadczeniach klinicznych
3.3. Materiał i metoda zastosowane we własnych badaniach farmakokinetyki lidokainy w TZN
4. WYNIKI I OMÓWIENIE WŁASNYCH DOŚWIADCZEŃ KLINICZNYCH I BADAŃ FARMAKOKINETYCZNYCH DOTYCZĄCYCH ZNIECZULENIA TUMESCENCYJNEGO
4.1. Doświadczenia własne dotyczące skuteczności znieczulenia tumescencyjnego
4.2. Doświadczenia własne dotyczące bezpieczeństwa stosowania TZN w zabiegach operacyjnych oraz ryzyka powikłań pooperacyjnych
4.3. Doświadczenia własne dotyczące zalet TZN w poszczególnych rodzajach zabiegów
4.4. Doświadczenia własne dotyczące stopnia trudności wykonywania TZN
4.5. Doświadczenia własne dotyczące zróżnicowania ilości i stężeń roztworów do TZN w poszczególnych rodzajach zabiegów
4.6. Doświadczenia własne dotyczące premedykacji farmakologicznej w TZN
4.7. Doświadczenia własne dotyczące celowości oraz ryzyka dodatkowych form znieczulenia ogólnego u pacjentów operowanych w TZN
4.8. Doświadczenia własne dotyczące procedur nadzoru pacjenta podczas zabiegów w TZN
4.9. Wyniki własnych badań farmakokinetyki lidokainy w TZN
5. WNIOSKI Z DOŚWIADCZEŃ KLINICZNYCH I BADAŃ FARMAKOKINETYCZNYCH
6. Piśmiennictwo.
Spis rycin
