Badania zaprezentowane w tej pracy, dotyczą audiofonologicznego opisu zaburzeń komunikacji językowej, a w szczególności zaburzeń artykulacji (dyslalii), dysleksji i jąkania. Związek dyslalii i trudności w czytaniu i pisaniu z zaburzeniami słuchu jest oczywisty, bowiem wczesne uszkodzenia narządu słuchu powodują trudność w opanowaniu sprawności artykulacyjnej i nabycie umiejętności czytania i pisania według klasycznej metody nauczania. Natomiast wpływ słuchu na jąkanie jest w powszechnej opinii logopedów nieistotny, a o związku tych dwóch zaburzeń można było się przekonać jedynie w kazuistycznych opisach pojawienia się niepłynności po jednostronnym uszkodzeniu narządu słuchu.
Książka ta poszerzy perspektywę opisu zaburzeń językowych w logopedii i stworzy nowe możliwości diagnozy i terapii logopedycznej.
Tagi: logopedia książka , dyslalia ,
I. Słuch i jego znaczenie w rozwoju człowieka
II. Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego
III. Rozróżnianie wysokości dźwięków
IV. Lateralizacja u osób z zaburzeniami komunikacji językowej
V. Percepcja słuchowa a zaburzenia mowy
VI. Metodologia badań
VII. Dyskryminacja wysokości dźwięków u osób jąkających się, z dyslalią oraz trudnościami w czytaniu i pisaniu
VIII. Lateralizacja słuchowa u osób z zaburzeniami komunikacji językowej
IX. Uwaga słuchowa u osób z zaburzeniami komunikacji językowej
