Wyobraźnia pedagogiczna w Babel. Wprowadzenie do filozofii edukacji to oryginalna i przepełniona prowokacjami myślowymi propozycja lektury dla każdego, komu sprawa kształcenia i wychowania nie jest obojętna.
Te eseje są piękne [], gdyż Autor troszczy się zarówno o merytoryczny przekaz, jak również o słowa, które ten przekaz umożliwiają. Widać w tym zamysł, widać rozmach i niezwykłą odwagę. [] Dziś to niezwykła umiejętność - zachwycić, oczarować, skraść serce czytelnika, a jednocześnie wciągnąć go w labirynty myślenia i dochodzenia do sensu, a co więcej, włączyć w świat innych, którzy troszczą się o edukację. [] I udaje mu się, jak sadzę, wybrać zagadnienia, które dla wielu z nas, myślących o wychowaniu, stanowią dylematy współczesności. [] Uważam, że jest to niezwykle ważna publikacja, ukazująca autentyczny namysł w praktyce i przez to stanowiąca pedagogiczną inspirację zarówno dla tych, którzy zaczynają swoją przygodę z edukacją i pedagogiką, jak i dla wytrawnych praktyków oraz badaczy wychowania i kształcenia.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Rafała Godonia, prof. Uniwersytetu Warszawskiego
Stawką tej książki jest wyobraźnia pedagogiki - to, co jesteśmy w stanie pomyśleć w ramach akademickiej dyscypliny oraz pośród zawiłych sytuacji praktyki edukacyjnej. Abstrahując od dziedzinowej specyfiki, chodzi o ten sam zamysł []: filozoficzne wyruszenie w drogę; nasycenie się obcymi głosami, dzięki którym można otworzyć oczy, spojrzeć tam, gdzie dotychczas nie patrzyliśmy, i przyjrzeć się temu, czemu wcześniej nie poświęcaliśmy uwagi; zmienianie narzędzi optycznych i szukanie powiązań - międzydyscyplinarne transfery oraz przechodzenie od wglądu w życie jednostki do oglądu życia zbiorowego i z powrotem.
Z Wprowadzenia
Niewielki rozmiar tych cegiełek Babel ma służyć poręczności wykorzystania ich na seminariach naukowych, ćwiczeniach akademickich, samokształceniowych spotkaniach nauczycieli i decydentów albo w przestrzeni prywatnych rozmów przyjaciół, którzy nie stronią od nasycania swojej więzi impulsami intelektualnymi. [] Moje króciutkie teksty w zamyśle nie mają upraszczać i popularyzować, tylko właśnie przywoływać nieskończone regały. I przez to budzić pragnienie lektury, rozmowy oraz namysłu. Byłoby wspaniale, gdyby te minieseje stały się dla kogoś początkiem serious reading and thinking.
