Opis
Czwarte wydanie podręcznika "Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej" to bardzo obszerne dzieło, liczące prawie 1000 stron. Nad jego powstaniem pracowało aż 60 autorów. Redakcji opracowania podjęli się: Aldona Dembińska-Kieć, Jerzy Naskalski oraz Bogdan Solnica.
Ze wstępu do książki "Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej:
Czwarte wydanie Diagnostyki laboratoryjnej z elementami biochemii klinicznej - 2017 rok
jest kontynuacją naszego zamierzenia, którym było stworzenie podręcznika zarówno dla osób studiujących medycynę i analitykę medyczną, diagnostów laboratoryjnych, jak i zainteresowanych lekarzy praktyków.
Nowe wydanie znacznie różni się od poprzedniej wersji, co odzwierciedla dynamiczny postęp wiedzy medycznej i towarzyszącej jej medycyny laboratoryjnej. Wymusza to zmianę charakteru pracy diagnostów laboratoryjnych, jak i wymagań wobec lekarzy – użytkowników wyników badań.
Obecnie diagnosta jest wysoko wykwalifikowanym pracownikiem nowoczesnego laboratorium, zarządzającym fazą przedanalityczną i procesem analitycznym, wykorzystując zaawansowaną metodykę i aparaturę oraz systemy (bio) informatyczne. Jego praca wymaga znajomości zintegrowanych procesów w medycznym laboratorium diagnostycznym oraz umiejętności tworzenia, wdrażania i utrzymywania procedur zapewniania i kontroli jakości badań. Z drugiej strony lekarze coraz częściej stają wobec problemu interpretacji złożonych danych stanowiących połączenie biochemii z wynikami badań metodami biologii molekularnej (np. genetycznych, z zakresu proteomiki czy metabolomiki). Poza zawodowym przygotowaniem lekarzy w tym obszarze coraz ważniejsza staje się ich współpraca ze specjalistycznymi laboratoriami i tu konsultacyjne funkcje nowej klasy diagnostów są nie do przecenienia. Zatem zarówno lekarze, jak i diagności muszą nadążać za szybko rozwijającą się wiedzą. Postęp w medycynie laboratoryjnej, oparty na osiągnięciach nauk podstawowych oraz doskonaleniu metodyki i aparatury pomiarowej, poprawia jakość i otwiera nowe obszary diagnostyki biochemicznej, hematologicznej, koagulologicznej i in., a coraz szersze wykorzystanie biologii molekularnej, niezależnie od zwiększenia możliwości tradycyjnie rozumianej diagnostyki, jest istotnym elementem dynamicznie rozwijającej się medycyny personalizowanej i systemowej.
Nowe wydanie podręcznika zostało zaktualizowane i poszerzone o opis nowych technologii i możliwości oraz aktualne zalecenia praktyki klinicznej dotyczące diagnostyki laboratoryjnej. Opracowując podręcznik staraliśmy się uwzględnić zakres wiedzy niezbędny dla osób przygotowujących się do egzaminu specjalizacyjnego z medycznej diagnostyki laboratoryjnej oraz przydatny w codziennej praktyce lekarskiej. Mamy nadzieję, że obecne wydanie Diagnostyki laboratoryjnej z elementami biochemii klinicznej spełni te zadania i stanie się niezbędną pomocą dla adeptów szeroko pojętych nauk medycznych w szkoleniu i codziennej pracy.
Przygotowanie tak obszernego podręcznika wymagało harmonijnej współpracy wielu osób – autorów, redaktorów i licznych pracowników wydawnictwa. Wszyscy oni przyczynili się do przygotowania tego wydania książki, jednak podobnie jak miało to miejsce w przypadku poprzednich wydań, większość pracy została wykonana przez zespół Katedry Biochemii Klinicznej Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Jako redaktorzy naukowi dzie- ła pragniemy serdecznie podziękować wszystkim za współpracę i nieoceniony trud przygotowania nowego wydania podręcznika. Ponieważ żadne dzieło nie jest doskonałe, prosimy Państwa o przysyłanie na ręce redaktorów uwag i komentarzy. Będą one dla nas bardzo cenne i przydatne przy pracy nad kolejnym wydaniem podręcznika.
Aldona Dembińska-Kieć Jerzy Naskalski Bogdan Solnica
Spis treści
"Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej" A. Dembińska-Kieć, B. Solnica, J. Naskalski:
CZĘŚĆ I PODSTAWY DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ
1. CHEMIA KLINICZNA JAKO NAUKA O PARAMETRYCZNYM SPOSOBIE OPISU STANU ZDROWIA I CHOROBY. WIELKOŚCI MIERZONE W DIAGNOSTYCE LABORATORYJNEJ. CHARAKTERYSTYKA UKŁADU POMIAROWEGO
2. CZYNNIKI PRZEDANALITYCZNE I POSTANALITYCZNE WPŁYWAJĄCE NA WYNIK BADANIA LABORATORYJNEGO. PROBLEM ZAPEWNIENIA DIAGNOSTYCZNEJ WARTOŚCI WYNIKU
3. POJĘCIE NORMY, WARTOŚCI REFERENCYJNYCH I ICH ZNACZENIE DLA FORMUŁOWANIA DIAGNOZY
4. METODYKA BADAŃ LABORATORYJNYCH 61 METODY STOSOWANE W DIAGNOSTYCE LABORATORYJNEJ METODY BIOLOGII MOLEKULARNEJ W DIAGNOSTYCE MEDYCZNEJ
CZĘŚĆ II DIAGNOSTYKA UKŁADÓW I NARZĄDÓW 5. ZMIANY SKŁADU BIAŁEK OSOCZA I MOCZU
6. DIAGNOSTYKA LABORATORYJNA ZABURZEŃ GOSPODARKI WODNO-ELEKTROLITOWEJ I RÓWNOWAGI KWASOWO-ZASADOWEJ
7. DIAGNOSTYKA ZABURZEŃ GOSPODARKI WAPNIOWO-FOSFORANOWEJ
8. ZABURZENIA GOSPODARKI WĘGLOWODANOWEJ
9. BIOCHEMIA KLINICZNA I DIAGNOSTYKA ZABURZEŃ GOSPODARKI LIPIDOWEJ
10. PODSTAWY DIAGNOSTYKI HEMATOLOGICZNEJ
11. DIAGNOSTYKA I MONITOROWANIE ZABURZEŃ UKŁADU KRZEPNIĘCIA I FIBRYNOLIZY
12. BIOCHEMIA KLINICZNA CHORÓB UKŁADU SERCOWO-NACZYNIOWEGO
13. BIOCHEMIA KLINICZNA I DIAGNOSTYKA LABORATORYJNA CHORÓB NEREK
14. DIAGNOSTYKA LABORATORYJNA CHORÓB PRZEWODU POKARMOWEGO, WĄTROBY I TRZUSTKI
15. DIAGNOSTYKA LABORATORYJNA CHORÓB GRUCZOŁÓW WYDZIELANIA WEWNĘTRZNEGO
16. DIAGNOSTYKA ZABURZEŃ CZYNNOŚCI UKŁADU ODPORNOŚCIOWEGO
CZĘŚĆ III WYBRANE ZAGADNIENIA
17. ODRĘBNOŚCI DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ W WIEKU PODESZŁYM
18. ODRĘBNOŚCI DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ W PEDIATRII
19. BADANIA LABORATORYJNE W MONITOROWANIU PRZEBIEGU CIĄŻY
20. BADANIA LABORATORYJNE W STANACH ZAGROŻENIA ŻYCIA
21. BADANIA BIOCHEMICZNE CHORÓB NOWOTWOROWYCH
22. DIAGNOSTYKA CHORÓB RZADKICH
23. DIAGNOSTYKA TOKSYKOLOGICZNA
24. TERAPEUTYCZNE MONITOROWANIE LEKÓW
25. SEROLOGIA GRUP KRWI
26. WARTOŚCI REFERENCYJNE WYNIKÓW PODSTAWOWYCH BADAŃ LABORATORYJNYCH
SKOROWIDZ
Bogdan Solnica
Aldona Dembińska-Kieć
Jerzy Naskalski