Głównym motywem tej pracy jest podejście transkulturowe. Wypływa to z osobistych doświadczeń autora (Irańczyka żyjącego w Niemczech). Naturalne było zatem posłużenie się wschodnimi opowieściami jako środkami przekazu, narzędziem komunikacji w dziedzinie psychoterapii. Następną ważną dla autora sprawą było połączenie mądrości i myślenia intuicyjnego Wschodu z nowymi metodami psychoterapeutycznymi Zachodu.
Pierwsza część książki zawiera zarys teorii opowieści. Autor wychodząc od zalożeń terapii pozytywnej, próbuje uchwycić funkcje, jakie pełnią opowieści w relacjach międzyludzkich, zwłaszcza w rozwiązywaniu problemów i w sytuacjach psychoterapeutycznych.
Część druga traktuje o praktycznym zastosowaniu opowieści. W pierwszym rozdziale autor wskazuje na edukacyjne znaczenie przypowieści w różnych religiach, bo też religie są chyba pierwotną płaszczyzną odniesienia dla tych historii. Relacja między terapeutą a pacjentem oraz jej odzwierciedlenie w opowieściach i zawartych w nich opisach historycznych jest treścią drugiego rozdziału. W rozdziałach trzecim i czwartym autor podaje przykłady terapeutycznego zastosowania opowieści. Najpierw omawia problemy związane z seksualnością i partnerstwem, potem prezentuje przegląd różnych zaburzeń, konfliktów oraz zagadnień psychoterapeutycznych.
Przedmowa do wydania polskiego
Przedmowa do wydania dwudziestego
Wstęp
Część pierwsza: Wprowadzenie do teorii opowieści
1. O odwadze podjęcia próby
2. Psychoterapia ludowa na Wschodzie
3. Tysiąc i jedna noc
4. Psychoterapia pozytywna
5. Psychoterapia transkulturowa
6. Opowieści jako środki przekazu w psychoterapii
7. Funkcje opowieści
8. Przewodnik dla czytelnika
9. Źródła opowieści
10. Ulubiony bohater wschodnich opowieści
11. Samopoznanie
Część druga: Opowieści w praktyce
1. Przypowieści
2. Bezradność i nadzieja lekarzy
3. Seksualność i partnerstwo
4. Opowieści w psychoterapii
5. Zbiór opowieści do przemyślenia
Aneks
Spis opowieści
Wskazówki biograficzne
Literatura
Indeks osób i rzeczy
O Autorze
