PROBLEMY REHABILITACJI W STWARDNIENIU ROZSIANYM

Opis

Rehabilitacja osób z SR jest zadaniem szczególnie trudnym, gdyż charakteryzuje się zmiennością, różnorodnością postaci, rozległością i lokalizacją zmian patologicznych. Na polskim rynku wydawniczym brak pozycji, która w sposób kompleksowy omawiałaby problemy rehabilitacji osób z SR. Niniejsza monografia powinna być przydatna zarówno dla lekarzy neurologów, specjalistów rehabilitacji medycznej i lekarzy rodzinnych, jak i fizjoterapeutów, pielęgniarek, psychologów, studentów i wielu innych interesujących się tymi zagadnieniami.

U około 85% choroba charakteryzuje się przebiegiem nawracająco-zwalniającym i w ciągu 20-25 lat u 80-90% przechodzi w postać wtórnie postępującą. Natomiast u pozostałych 15% od początku choroby przebieg jest przewlekle postępujący z nakładającymi się rzutami (zaostrzeniami) lub bez. Ponieważ postacie postępujące prowadzą do narastania niepełnosprawności chorych, ważne jest wczesne podjęcie leczenia i rehabilitacji.

Nie ma jednoznacznych rekomendacji, schematów ani zaleceń dotyczących rehabilitacji w SR. W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby doniesień naukowych dokumentujących efektywność rehabilitacji w SR. Najnowsze doniesienia wykazały istotną różnicę w stanie zdrowia między pacjentami chorującymi na SR poddanymi rehabilitacji i nie rehabilitowanymi.
Program ćwiczeń dla chorych na SR ciągle jest przedmiotem sporów, powinien on być ustalany dla każdego pacjenta indywidualnie. Kompleksowa rehabilitacja powinna być prowadzona w sposób ciągły, może odbywać się w warunkach szpitalnych, ambulatoryjnych jak i środowiskowych. W podejściu tradycyjnym koncentruje się ona na redukowaniu objawów choroby, takich jak: niedowłady, spastyczność, ataksja, bóle, zaburzenia czucia, zaburzenia mowy, zaburzenia widzenia, uczucie zmęczenia, dysfunkcja neurogenna pęcherza moczowego, zaburzenia funkcji poznawczych, zaburzenia seksualne, depresja.