ZMIERZCH ŻYCIA DEPRESJA I DEMENCJA WIEKU PODESZŁEGO W UJĘCIU PSYCHOANALITYCZNYM

Opis

Zmierzch życia Depresja i demencja wieku podeszłego w ujęciu psychoanalitycznym

pod redakcją Rachael Davenhill

Zmierzch życia to zbiór artykułów poświęconych emocjonalnym problemom ludzi starszych i pracy z nimi. Autorzy związani są z londyńską Kliniką Tavistock, książka wpisuje się więc w wieloletnią tradycję prowadzonej tam pracy na rzecz psychicznej oraz emocjonalnej kondycji tej grupy wiekowej.

„W książce perspektywę psychoanalityczną zastosowano w odniesieniu do obszarów, którym na przestrzeni lat nie poświęcono zbyt wiele uwagi. Dwie części – «Głównie o depresji» oraz «Głównie o demencji» – zawierają relacje z pracy o charakterze klinicznym, konsultacyjnym czy superwizyjnym, prowadzonej w formie spotkań indywidualnych, z parami, grupami, a także z instytucjami. W obu częściach wrażliwość i wiedzę psychoanalityczną wykorzystano do analizy tych aspektów funkcjonowania ludzkiego umysłu, które uznaje się na ogół za najmniej przejrzyste i najbardziej oporne na leczenia, lokujące się więc poza obszarem zainteresowaniem tradycyjnie pojmowanej myśli psychodynamicznej.

Zakres poruszanych tematów oraz wnikliwość prac zawartych w niniejszym tomie zasługują na uznanie. W wymiarze politycznym autorzy nie boją się piętnować skandalicznych deficytów odpowiedniej opieki psychologicznej dla
tej grupy wiekowej. Pod kątem psychoanalitycznym teksty wiele wnoszą i pozostają przystępne zarówno w opisie kluczowych psychologicznych mechanizmów, jak również metody polegającej na połączeniu obserwacji i refleksji, tak ważnej
w tego rodzaju pracy. Wszyscy autorzy wykazują się niezwykłym wglądem oraz empatią wobec klinicystów, fachowców i opiekunów, o których piszą.

Co nietypowe, uwzględniono także innego rodzaju relacje na temat pogarszania się stanu mentalnego: jedną fikcyjną (opowiadanie autorstwa A.S. Byatt), jedną omawiającą dzieła malarskie, a także dwie pierwszoosobowe, dokumentujące kolejno następstwa poważnej fizycznej choroby oraz Alzheimera.

Autorzy pozostałych rozdziałów – z jednym wyjątkiem są to członkowie personelu Kliniki Tavistock – badają różnorakie wyzwania psychiczne i emocjonalne towarzyszące zmierzchowi życia. Zwracają uwagę na delikatną naturę zależności między zasobami wewnętrznymi a bodźcami zewnętrznymi, a także na intensywniejsze odczucia – wściekłość, rozpacz, strach, porzucenie – nieuchronnie wzbudzane zarówno w pracownikach, jak i chorych. Mimo to książka pozostaje opracowaniem praktycznym, a przy tym napisanym z wrażliwością oraz niosącym nadzieję.”

Margot Waddell, Słowo wstępne redaktorki serii