LOGOPEDIA TEORIA ZABURZEŃ MOWY

Opis

Fragment wstępu Stanisława Grabiasa do książki Logopedia Teoria zaburzeń mowy:

Refleksja autorów podręcznika ujęta jest w ramy wyznaczone trzema tezami:

1. Język jest częścią umysłu i zarazem bytem konstruującym umysłowe i społeczne możliwości człowieka. Idea ta wynika z rozbudowanej w teoriach lingwistycznych dyskusji nad funkcjami języka. Sądzę, że w kontekście zaburzeń mowy należy językowi przypisać przynajmniej trzy role: a) poznawczą, b) interakcyjną, c) grupotwórczą.
2. Zaburzenia mowy zawsze mają ostateczną przyczynę w biologicznych możliwościach jednostek, ujawniają się zwykle w czynnościach poznawczych oraz zawsze w czynnościach interakcyjnych i procesach socjalizacji.
3. Diagnozując język jednostek i różne formy ich zachowań interakcyjnych możemy orzekać o stanie tych procesów i czynności, które warunkują mowę...

Struktura tomu jest obrazem postępowania logopedycznego. Logopeda diagnozuje zaburzenia mowy, buduje programy terapii i prowadzi terapię. Diagnozowanie zaburzeń mowy wymaga wiedzy na temat przyczyn zaburzeń, które zawsze tkwią w biologicznym wyposażeniu człowieka.

Rozdział drugi poświęcamy biologicznym procesom i czynnościom budującym umysł i warunkującym nabywanie języka, mechanizmon słuchu i ich zaburzeniom, słuchowi fonematycznemu i prozodii mowy, objaśnianiu zjawisk głosowych i trudności grafomotorycznych.

Pozostałe trzy rozdziały są odzwierciedleniem najważniejszych w postępowaniu logopedycznym procedur prognostycznych...

Zjawiska rozpatrywane w rozdziale trzecim Zaburzenia kompetencji wymagają od logopedy umiejętności formowania umysłu: budowania wiedzy o świecie, programowania wiedzy językowej i kształtowania społecznych wzorców zachowań językowych.... Zamieszczamy charakterystykę niemal wszytkich zaburzeń, a zatem głuchoty i możliwości osób głuchoniewidomych, opóźnień rozwoju mowy, autyzmu, oligofazji oraz padaczek, które w sposób istotny wpływają na umysłowe i językowe funkcjonowanie człowieka.

W rozdziale czwartym opisujemy te sfery komunikacyjnych  zachowań człowieka, które dotyczą fizycznej postaci wypowiedzi, przy zachowanych w normie czynnościach umysłowych.

Rozdział piąty przynosi charakterystykę afazji, demencji i schizofazji.

Stanisław Grabias 

Tagi: logopedia książka , dyzartria , dyslalia ,