ANATOMIA TOPOGRAFICZNA I KLINICZNA TWARZY

Opis

Anatomia topograficzna i kliniczna twarzy

Autor: Joel E. Pessa, Rod J. Rohrich

Redaktor naukowy wydania polskiego: Bogdan Ciszek

Książka wydana na papierze kredowym, zawiera wiele kolorowych zdjęć.

Powierzchnia twarzy jest niczym mapa drogowa dla leżących pod spodem struktur anatomicznych. Anatomia nie decyduje o wszystkim, ale wzajemne relacje struktur anatomicznych odpowiadają za istotne różnice między osobnikami. To różnice w kształcie i budowie twarzy odpowiadają za wyjątkowy, odrębny wyglad każdej osoby. Taka jest idea Anatomii topograficznej i klinicznej twarzy. Termin topografia w tym kontekście odnosi się nie tylko do definicji struktur anatomicznych, obejmuje on i próbuje określić charakterystyczne wyznaczniki i punkty topograficzne - kształty, kontury, zmarszczki, linie, które pomagają przewidzieć przebieg i lokalizację głębszych struktur. Najpierw opisywano okolice anatomiczne, ściśle określone tak na powierzchni, jak i w głębi. W obrębie każdej okolicy podjednostki przedziały anatomiczne są również określone przez rzeczywiste struktury anatomiczne. W ten sposób opracowano podstawowe pojęcia i zasady stosowane w wizualizowaniu i analizowaniu anatomii twarzy ludzkiej.

Kliniczne zastosowanie takiej analizy otwiera potencjalne nowe, ekscytujące i wymagające perspektywy badawcze. Umiejętności przewidywania położenia leżących pod skórą struktur, oparta na powierzchniowych wyznacznikach topograficznych, jest nieoceniona w medycynie estetycznej, dla chirurgów plastycznych i rekonstrukcyjnych. Na przykład wiedza na temat przedziałów tkanki tłuszczowej twarzy i ich ewolucji nie tylko pomaga nam zrozumieć ich rolę w starzeniu się twarzy, ale także wyjaśnia procesy chorobowe w obrębie twarzy. Kiedy udoskonalamy techniki odmładzania i rekonstrukcji twarzy, opracowując mniej inwazyjne zabiegi z mniejszymi nacięciami i z większym przekonaniem stosując toksynę botulinową, wypełniacze i tkankę tłuszczową do modelowania twarzy, niezbędne jest pełne zrozumienie topografii twarzy każdego pacjenta w celu optymalnego określenia anatomicznych uwarunkowań zabiegów chirurgicznych, wypełniania przestrzeni i zmiany kształtu.

Przy pisaniu książki przyświecało nam klika celów. Pierwszym było zademonstrowanie, w sposób jasny i prosty, jak anatomia twarzy jest wykorzystywana w codziennej praktyce. Odpowiednio przygotowany, nieutrwalony materiał sekcyjny jest bezcenny dla osiągnięcia tego celu, a przedstawione tu obrazy odwzorowują okolice anatomiczne znane wszystkim studiującym anatomię, bez względu na poziom zaawansowania. Świadomie położyliśmy nacisk na pokazywanie, a nie na opowiadanie; obrazy więcej mówią o strukturach opisanych zwięźle w tekście. Drugim celem było pokazanie, w jaki sposób części twarzy są powiązane ze sobą, aby pomóc lekarzom stworzyć jej trójwymiarowy model w wyobraźni. Jeśli rozumiemy anatomię przedziałów tkankowych danej okolicy i to, jak wpływają one na kształt powierzchni - topografię można pracować bezpiecznie, wykorzystując kształty powierzchni jako punkty odniesienia dla leżących pod spodem struktur anatomicznych.

Zestawiając fotografię skrupulatnie przygotowanych preparatów z każdej okolicy twarzy z odpowiadającymi im schematami, staraliśmy się zdefiniować podstawowe struktury każdego obszaru i podkreślić ich znaczenie kliniczne.

Kształt powierzchni jest wspólnym mianownikiem opisów towarzyszących obrazom każdej okolicy twarzy. Jest badany i analizowany. Książka zaczyna się od środkowej części czoła, kluczowego obszaru dla oceny wyrazu twarzy. Następnie zajmujemy się policzkiem, nosem zewnętrznym, dołem skroniowym i okolicą "przedbrzuszną". Kończymy omówieniem warg i bródki, dwóch odrębnych okolic anatomicznych o wspólnym mianowniku (dlatego mniejszy nacisk położonu tu na anatomię tkanek miękkich niż w przypadku innych obszarów twarzy). Ostatni rozdział jest przykładem tego, w jaki sposób założenia wypracowane w książce mogą być zastosowane w praktyce klinicznej, aby pomóc lepiej zrozumieć anatomię dowolnej okolicy i jej potencjalny wpływ na wyniki leczenia.

Wykorzystywanie powierzchownych wyznaczników topograficznych jest rozwijającą się dziedziną wiedzy, możliwą dzięki analizie wcześniejszych i obecnych badań. Prezentowane opracowanie oparte jest na wynikach opisanych w ponad 1000 publikacjach i obejmuje 20 lat pracy. Wiele z tych obserwacji przedstawiono po raz pierwszy, ale każda z nich była poparta wieloma ściśle zaplanowanymi dysekcjami. Spodziewamy się, że niektóre z tych obserwacji będą stanowić podstawę przyszłych badań; wiele z omawianych yu koncepcji i zasad mozna zastosować w celu lepszego opisania danej okolicy twarzy.

Książka jest przenaczona dla lekarzy różnych dziedzin, o różnym zaawansowaniu i umiejętnościach.Osobom szkolącym się dostarcza cennych informacji dla zrozumienia kluczowych zagadnień anatomicznych. Dla klinicystów, którzy zajmują się zmianą kształtu twarzy poprzez operację chirurgiczną i/lub wstrzyknięcia toksyn, wypełniaczy lub tłuszczu, szczególnie cenne będą wskazówki dotyczące bezpiecznego i skutecznego leczenia, sugerując techniki pozwalające osiągnąć pomyślny wynik.

Joel E. Pessa, Rod J. Rohrich fragment przedmowy do książki Anatomia topograficzna i kliniczna twarzy

Tagi: anatomia książka ,