Alain Touraine, choć należy do grona najbardziej wyrazistych postaci francuskiej socjologii XX wieku, jest w Polsce znany jedynie z omówień. Polskie wydanie jego pracy O socjologii, w której szkicuje główne punkty swoich rozważań teoretycznych i badawczych, ma za zadanie tę sytuację zmienić. Otrzymujemy w niej m.in. przemyślenia na temat roli socjologii i socjologa w społeczeństwie, a także wykład na temat badania ruchów społecznych jako nowego aktora na społecznej (ale i politycznej) scenie. Mimo iż pisana w latach siedemdziesiątych, książka ta stawia wciąż ważne pytania i zmusza socjologów do refleksji o własnej dyscyplinie.
My socjologowie nie jesteśmy zdolni do przedstawiania teorii, a tym bardziej systemów. Walczymy o to, by wypracować dla siebie i innych pewien rodzaj podejścia badawczego. Powinniśmy posuwać się naprzód na wszystkich frontach, by wyrwać badanie stosunków społecznych i systemów działania z ruin filozofii społecznej, uwolnić je od twórczych i odważnych, ale czasem też przygniatających swoim ciężarem przedsięwzięć przyrodniczych nauk o człowieku, a zwłaszcza uratować je przed presją wywieraną przez ideologie. Domeny socjologii nie okupują już funkcjonalistyczne bataliony, które wycofały się w nieładzie. Teraz domena ta jest niemal pusta, czasem tylko przegalopuje przez nią kilku rycerzy, wzbijając tuman kurzu i znikając w nim.
(Z tekstu)
