Autonomia osób ze spektrum autyzmu. Predyktory psychospołeczne
Autor: Anna Prokopiak
Książka jest próbą empirycznego zmierzenia się z kluczowym w teleologii współczesnej pedagogiki specjalnej pojęciem autonomii osób z niepełnosprawnością.
Zainteresowania Autorki skupiły się na dorosłych osobach ze spektrum autyzmu. Pojęcie autonomii jest bardzo ważne w pedagogice specjalnej i gości w jej dyskursie nie od dziś, choć przyjmowało także postać innych konstruktów (podmiotowość, sprawczość, samodzielność, samostanowienie, samorzecznictwo, samorealizacja itp.).
W dziele Autorki pojawiło się uporządkowanie teoretyczne, a stworzona sieć powiązań między nimi, wyprowadzona z konkretnej teorii naukowej, tworzy strukturę użyteczną w praktyce oddziaływań pedagogicznych. Ukazuje korzenie różnych podejść do kwestii autonomii człowieka i powiązania między nimi, nie gubiąc przy tym przewodniego wątku pedagogicznego i znaczenia autonomii w życiu osoby z niepełnosprawnością.
Doświadczenie praktyczne zapewne odgrywa również znaczącą rolę w dokonywanych wyborach. To duża zaleta tej książki, gdyż bardzo brakowało w pedagogice specjalnej takiego porządkującego tę tematykę dzieła. Dokonuje twórczego zadania analizy obrazu osoby ze spektrum autyzmu z perspektywy różnych modeli niepełnosprawności wynikających z koncepcji teoretycznej Priestleya: indywidualistyczno-materialistycznego, indywidualistyczno-idealistycznego, społeczno-kreacyjnego oraz konstruktywistycznego. Ważne, że Autorka znajduje w tej klasyfikacji miejsce dla modelu bio-psycho-społecznego. Kwestia modeli niepełnosprawności jest bardzo ożywiona we współczesnym dyskursie pedagogiki specjalnej, a ukazanie, jak wybrane ujęcia teoretyczne „pracują” na rzecz zrozumienia w danej dziedzinie wybranego wycinka rzeczywistości, jest ważnym zadaniem koncepcyjnym dla badaczy.
Autonomia osób ze spektrum autyzmu. Predyktory psychospołeczne
Autor: Anna Prokopiak
Rozdział pierwszy
Osoba ze spektrum autyzmu
1.1 Spektrum autyzmu jako niepełnosprawność
1.2 Osoba ze spektrum autyzmu w modelu indywidualistyczno-materialistycznym
1.3 Osoba ze spektrum autyzmu w modelu indywidualistyczno-idealistycznym
1.4 Osoba ze spektrum autyzmu w modelu społeczno-kreacyjnym
1.5 Osoba ze spektrum autyzmu w modelu konstruktywistycznym
Rozdział 2
Autonomia - kontekst teoretyczny
2.1 Pojęcie autonomii
2.2 Autonomia a samostanowienie
2.3 Autonomia a podmiotowość
2.4 Autonomia a zależność
2.5 Autonomia w edukacji
2.6 Autonomia osób ze spektrum autyzmu - przegląd badań
Rozdział trzeci
Psychospołeczne uwarunkowania rozwoju autonomii
3.1 Radzenie sobie ze stresem
3.2 Wsparcie społeczne
3.3 Samoocena
3.4 Zachowania adaptacyjne
Rozdział czwarty
Metodologiczne podstawy badań własnych
4.1 Cel pracy, problemy badawcze i hipotezy robocze
4.2 Metoda badań
4.3 Metody analizy statystycznej wyników
4.4 Organizacja i przebieg badań własnych
4.5 Charakterystyka badanych osób
Rozdział piąty
Poziom autonomii osób ze spektrum autyzmu
5.1 Poziom autonomii a stopień nasilenia zachowań badanych osób ze spektrum autyzmu
5.2 Zróżnicowanie poziomu autonomii w obrębie warunków socjodemograficznych badanych osób ze spektrum autyzmu
Rozdział szósty
Poziom autonomii a predyktory psychospołeczne autonomii
6.1 Poziom autonomii a radzenie sobie ze stresem badanych osób ze spektrum autyzmu
6.2 Poziom autonomii a wsparcie społeczne badanych osób ze spektrum autyzmu
6.3 Poziom autonomii a samoocena badanych osób ze spektrum autyzmu
6.4 Poziom autonomii a zachowania adaptacyjne badanych osób ze spektrum autyzmu
Rozdział siódmy
Dyskusja wyników i wnioski z badań
7.1 Poziom autonomii badanych osób ze spektrum autyzmu
7.2 Autonomia a radzenie sobie ze stresem badanych osób ze spektrum autyzmu
7.3 Autonomia a wsparcie społęczne badanych osób ze spektrum autyzmu
7.4 Autonomia a samoocena badanych osób ze spektrum autyzmu
7.5 Autonomia a zachowania adaptacyjne nadanych osób ze spektrum autyzmu
7.6 Ograniczenia badań
